Meiweek 1989
Lees beneden het meiweekboekje uit 1989
Helaas hebben geen foto’s van dit jaar. Uiteraard zijn deze welkom.
Voorwoord
Van deze gelegenheid zou ik graag gebruik willen maken om een kort woord tot U te richten.
Ten eerste: Ik wil eenieder bedanken die ons in het afgelopen jaar een warm hart heeft toegedragen, zodat wij er ook dit jaar weer zijn.
Ten tweede: Ik wil eenieder vriendelijk doch dringend verzoeken om ook van deze Mei-week een sportieve week te maken. Leg niet overal zout op maar geef en neem een beetje van elkaar. Leg je neer bij de beslissingen van de scheidsrechters, want daar zijn deze mensen tenslotte toch voor.
Ten derde: Ouders, wees zo verstandig om de jeugdigen, dan denk ik aan degenen die jonger zijn dan 16 jaar, geen hele nachten in het bos te laten, want dit is toch wel erg onverantwoord. De basisschool is ons ook al onbewust tegemoet gekomen, daar de schoolvakantie pas begint op 4 mei.
Ten vierde: DIT GELDT VOOR IEDEREEN. Ga nooit alleen zoeken want er is nogal vlug iets gebeurd. Dan denk ik aan een verzwikte enkel of iets dergelijks. De tijd voordat je dan gevonden wordt, kan behoorlijk lang zijn. Ten vij f de: Aan degenen die toch binnen het zoekgebied vertoeven en bij geen enkele groep zijn ingeschreven. Hou dan hetgene U ziet als er met de den gesleept wordt voor U zelf. Beter is het natuurlijk altijd uit het bos te blijven als het gesloten is om te verstoppen. Dit kunt U zien bij de fam. Regterschot aan de Abdijhof/Abdissenlaan. Er hangt daar dan een rood bord voor het raam.
Tenslotte: Ik vraag iedere jongen die vóór l januari 1990 16 jaar of ouder is om zich bij onze vereniging aan te sluiten. Want wij hebben beslist jongeren nodig als we niet willen vergrijzen. Dit is namelijk niet gezond en zeker niet voor een jongerenvereniging. Onze vereniging doet ook nog veel meer dan alleen in de Mei-week aktief zijn (zie de kolom wist U dat ……) Houd ook de traditie in ere voor wat betreft de vereniging O.M.J.A., want eigenlijk zijn dat gewezen mei-jongens die gehuwd zijn en een enkeling die zich te oud voelt om bij ons te zijn. Deze vereniging bestaat uit oud-leden die gezien de resultaten van de laatste jaren,de. trucs en de kneepjes bij ons leerden. Maar laten we met z’n allen alle aanverwante verenigingen. een warm hart toedragen en ze gezond en groot houden, namelijk:
MJA Mei-jongens Abdissenbosch;
OMJA Oud Mei-jongens Abdissenbosch;
MMA Mei-meisjes Abdissenbosch.
Dan wens ik iedereen tenslotte een sportieve en gezonde Mei-week 1989 toe.
Door Wim Velraeds
Wisten Jullie Dat
De mei-jongens:
* al weer de 18e Meikoningin uitroepen;
* weer vol goede moed willen smarten aan de Mei-week 1989;
* het huis van de fam. Herpers (Abdissenlaan) hebben versierd;
* de Hemel tijdens de processie hebben gedragen;
* het St. Maartensvuur weer eens hebben opgebouwd en zorgden voor vuur en steun
* de bedelaar beschikbaar stelden, tijdens bovengenoemd kinderfeest (Wim Velraeds);
* ook St. Nicolaas steunden met Pietenkracht;
* het lid John Ernst kwijt zijn. Dat deze nu lid is van de c.v. de Boschpiete;
* John ook Prins was bij de S,V. Abdissenbosch;
* Theo Boers ook geen loemeleboer meer is;
* Theo nu elk weekend te vinden is op een rommelmarkt;
* als U nog oude en verkoopbare spullen hebt, Theo maar hoeft te bellen en hij haalt het gratis bij U op;
* dat Erik Pauli nu weer burger is;
* dat Leon Thijssen nu onder wapenen is
* nu ook aspirant-leden hebben;
* nu ook weer twee jubilarissen hebben, die 15 jaar lid zijn;
* ook weer hopen op een sportieve en eerlijke Mei-week.
Verslag kapcommissie
In mijn eerste jaar in Abdissenbosch, maakte ik al vlug kennis met het gebruik van de mei-den. In mei blijkt waar de bijnaam “Böschpiete” vandaan komt. Er wordt in die week heel wat afgestruind door bos en veld. In die dagen gaan er allerlei vragen en geruchten door het dorp: “waar heb je hem gezien”? “Ik weet waar hij ligt”. “Ze hebben de zaak bez..kt”. “Ze zijn gediskwalificeerd”, een vreemde kan er geen touw aan vast knopen.
‘Wie is “hij” of “hem”? Zelfs de kinderen gaan er helemaal in op: “Mijn vader heeft de boom gevonden. Hij kwam vanavond dronken thuis”.
De verschillende groeperingen mijden elkaar schichtig. De spionage werkt op volle toeren. Tot midden in de nacht wordt er gekletst, gezongen en gedronken (en niet zo’n beetje).
Voor velen is het mei-feest meer waard dan carnaval . Ik kan me dat goed voorstellen. Het samen zoeken, het plezier, de spanning, het gemeen-schapsgevoel.
Ik hoop dat het zo mag blijven, ondanks dat de Eerste H. Communie nu naar Hemelvaart is verschoven. Kerk en school kunnen niet anders, gezien de verschuiving van de schoolvakantie. Wij hopen dat jullie daar begrip voor kunnen opbrengen.
Ik wens jullie toe dat ook de komende meiviering weer zo grandioos mag zijn als het afgelopen jaar. Dat er weer veel gelachen kan worden. Want wat is de wereld zonder lach, zeg nou zelf’.
De Kapcommissie:
De kapnacht was niet verlopen, zoals we het ais kapcommissie hadden verwacht. Er werd te veel gerotzooid met vuurwerk en er waren enkelen die te diep in het glaasje hadden gekeken.
De kapnacht was dus slecht verlopen volgens de kapcommissie.
Maar ondanks alles zijn de kapcommissie, de mei-jongens en de meikoningin 1987 er toch in geslaagd de mei-den te kappen.
De Mei-week zelf vond ik als kapcommandant erg zwak bij de mei-jongens. Er werd te weinig inzet en interesse getoond in het zoeken van de mei-den. Ik vind dat men méér aandacht moet besteden aan de Mei-week als men lid is van een vereniging of groep, anders zal de Mei-week niet lang meer existeren. Ik vind dat, als je je er voor opgeeft, je ook moeite moet doen om de Mei-week te laten slagen met goede en leuke resultaten. Het is en blijft toch een spel. Men moet niet altijd alleen aan het drinken denken en geen zin hebben om te zoeken. Het waren tenslotte altijd dezelfden die gingen zoeken en ook dezelfden die geen zin hadden om te zoeken bij de mei-jongens. Dat werd al gauw opgemerkt in het hele dorp.
En wij als kapcommissie zouden het óók leuker vinden en waarderen als er meer naar ons werd geluisterd en er meer inzet en interesse werd getoond.
Maar ondanks alles vonden we toch dat de Meiweek redelijk goed geslaagd en verlopen was. Ook dankzij de scheidsrechters, die wij als kapcommissie ook nog wilden bedanken.
Tot slot wil de kapcommissie nog een woord van dank richten aan de volgende groepen/personen :
– de scheidsrechters, voor hun goede inzet en correcte optreden;
– het echtpaar Lücker, voor het beschikbaar stellen van slaapruimte;
– alle deelnemende groepen, voor hun sportief gedrag. Zonder sportiviteit is een leuke Mei-week uitgesloten en er zijn wel eens
minder leuke jaren geweest.
Wij als kapcommissie 1988, wensen iedereen een goede en gezonde Mei-week 1989 toe. En dat de beste moge winnen.
Door P. Matzner
Verslag Meikoningin
Elk jaar weer, vond ik het hele mei-gebeuren prachtig om mee te maken. In het bijzonder het afgelopen jaar.
Zaterdags, na een gezellig avondje in de Residentie, vertrokken de mei-jongens het bos in. De Mei-week was begonnen. Ik ging naar
huis samen met Victoria. Thuis gekomen was ’t inmiddels 0.30 uur. Niet lang daarna ging plotseling de bel. Ik maakte de deur open en
daar stond Wim Velraeds. Men had mij gekozen tot Meikoningin 1988 en daarover was ik zeer blij. Van nu af moest ik wachten wat er ging gebeuren en ik deed dus gewoon mee met het zoeken naar de den. Overal waar we kwamen was het geweldig en spannend om te luisteren naar degenen die het zo goed wisten. We hebben dan ook al die dagen de grootste lol gehad. Intussen was het al vrijdag en ik liep nog steeds vrij rond. Dus bleef ik van de mei-
jongens. Tot dat de groep Geesink een half uur eerder was dan Wim Velraeds, die me om 19.00 uur volgens zijn plan zou komen ophalen. Joop en Door brachten me naar Cor Versteien in Hoensbroek, waar ik die nacht moest blijven. De volgende morgen kwam Joop en Door terug met de kapster en de chauffeur. Die bracht me vervolgens in een mooi versierde auto naar Abdissenbosch om Koos te halen. Samen reden we in een lange rij van auto’s naar mij thuis. Nadat de den geplant was konden we allemaal uitrusten tijdens de koffietafel. ’s Middags werden we opgehaald door het oude Meipaar en naar de Residentie ge-
bracht. Daar werd ik gekroond door Burgemeester Coenders. Na de receptie maakten we een rondgang door Abdissenbosch. En om alles nog eens serieus na te gaan was er een H. Mis. Als laatste was er het Meibal om die dag onvergetelijk te eindigen.
Door Nicol Maar
Verslag Meikoning
Hallo mensen uit Abdissenbosch!
Hier schrijft een grote prater maar een slechte schrijver. Maar toch zullen jullie het hier mee moeten doen. Zoals gewoonlijk deed ik dit jaar weer mee aan de Mei-week als lid van de mei-jongens. Maar dit keer was het niet zo gewoon. Mijn vriendin Nicol stond ook op de enveloppe. Zondags vertelde ze me dat ze gekozen was als Meikoningin. Ik vond het nu best wel spannend, want ik werd toch maar Meikoning. Zoals al lang van te voren bleef ik ook nu de hele week volhouden, dat ik voor geen goud van de wereld Meikoning wilde worden en dus ook niet was. En ik had daarom na-
tuurlijk de grootste lol bij elk gesprek dat daarover ging. Maar er waren ook nog andere leuke dingen in de Mei-week waar ik toch geweldig om heb moeten lachen en waar we vaak nu nog over vertellen.
Uiteindelijk was het dan zover. Daar stond ik dan met mijn grote mond naast m’n vriendin, samen als Meipaar 1988.
Achteraf wilde ik dit alles niet gemist hebben.
Door Koos Abel